مستر بایوس

 

دلم کمی صبحهای بچگیامو میخواد !

 

 صدای جیرینگ جیرینگ استکان نعلبکی و اختلاط پدر و مادر و هورت کشیدن و قورت دادن پرسروصدای چایی شون بیاد .

 قل قل  " زندگی"  توی سماور بجوشه و تندتند ، تو نعلبکی سر بکشن 

 

لحافو تا زیر گلوت بکشی روت و به شیرینی رویات فرو بری .

بوی شلغم و لبو پیچیده باشه تو خونه 

 شیشه های بخار گرفته درهای چوبی و یه دنیا حس  "امن" زندگی.امنِ امن ؛ بی هیچ شتاب و دلهره ای.

 

بعد مامان، عشق رو توی بقچه نون بابا گره بزنه و تا دم در ببره بده دستش.

 یا کریمها لب بوم بق بقو کنند و مدرسه ت دیر بشه.

 

محبوبه احمدی